Imię i nazwisko: Anna Maria (Szmeterling) KukulskaPseudonim: Anna JantarData i miejsce urodzenia: 10 czerwca 1950, PoznańData i miejsce śmierci: 14 marca 1980, WarszawaGatunek: popInstrument: fortepianDziałalność: 1968 - 1980Sprawdź w Anna Jantar Anna Jantar, a właściwie Anna Maria Szmeterling przychodzi na świat 10 czerwca 1950 roku w Poznaniu i już jako czterolatka podejmuje naukę gry na fortepianie. Jako bardzo zdolna uczennica wykazuje się ogromnym talentem muzycznym i rozpoczyna edukację w Średniej Szkole Muzycznej. W tym samym czasie koncertuje już z Filharmonią Poznańską, a swój warsztat wokalny rozwija pod okiem Piotra Kuźniaka w amatorskim zespole „Szafiry“. Niedługo później nawiązuje współpracę ze studenckim teatrem „Oktawa“ i klubami „Nurt“ oraz „Od Nowa“, gdzie jest wokalistką, ale także akompaniuje innym artystom podczas występów. Już w styczniu 1969 roku Anna Szmeterling występuje podczas Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Wykonuje tam „A lipiec grał“ Jacka Szyczgła i Tadeusza Kubiaka, a także prezentuje własną kompozcyję do słów „W płaszczu z mżawki i zadumy“, których autorem jest Roman Szmeterling – brat artystki. W tym samym roku, podczas świnoujskiej FAMY udaje jej się uzyskać wyróżnienie za interpretację „Łąki bez kwiatów“ z muzyką Wandy Żukowskiej do słów Janiny Wilner. Janter współpracuje wtedy także z zespołem „Polne kwiaty“, z którym pierwszy raz dokonuje swojego nagrania radiowego. Niewiele później poznaje Jarosława Kukulskiego, który angażuje ją do współpracy z zespołem „Waganci“, w którym sam się udziela. To z tą grupą wyrusza w swoją pierwszą trasę koncertową, gdzie zbliża się do Kukulskiego, co owocuje ślubem w 1971 roku. Z „Wagantami“, piosenkarka nagrywa swoją pierwszą płytę „Czwórkę“, na której pojawia się utwór „Co ja w tobie widziałam“. W 1971 roku, jako sławna już wokalistka, zdaje egzamin Ministerstwa Kultury i Sztuki, który uprawnia ją do wykonywania zawodu piosenkarki. Rozpoczyna wtedy swoją solową karierę estradową i przyjmuje pseudonim Anna Jantar. Kariera nabiera tempa, gdy podczas XI KFPP w Opolu wykonuje swój przebój „Najtrudniejszy pierwszy krok“. W 1974 roku otrzymuje wyróżnienie za interpretację jugosłowiańskiej piosenki „Czas jest złotem“, którą wykonuje w Lublanie na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki „Slovenska Popevka“. Wtedy też staje się laureatką nagrody „Polskich nagrań“ i otrzymuje tytuł „Miss obiektywu“ podczas VIII Festiwalu Piosenki Żeglarskiej w Kołobrzegu. „Copue d’ Europe“ przynosi jej III nagrodę zespołową w kategorii wykonawców i podobne miejsce zajmuje w irlandzkim Castlebar na IX Konkursie Międzynarodowej Piosenki „Cisco“, gdzie wykonuje utwór „Tak wiele jest radości“. W tym okresie, w Polsce bardzo sławna staje się jej piosenka „Tyle słońca w całym mieście“. Rok 1975 przynosi jej także wiele zaszczytów i wyróżnień – podczas XVI MFP Sopot otrzymuje wiele nagród w różnych kategoriach. W tym samym roku otrzymuje II nagrodę za wykonanie kawałka „Niech ziemia tonie w kwiatach“ podczas Festiwalu Piosenki w Dreźnie. Wtedy to ukazuje się także jej debiutancki album pod tytułem „Tyle słońca w całym mieście“.W 1976 roku, Annie Jantar i Jarosławowi Kukulskiemu rodzi się córka Natalia. Po kilku miesiącach, wokalistka wraca jednak do pracy artystycznej i podczas MFP Sopot otrzymuje złotą płytę za krążek „Tyle słońca w całym mieście“. Rok później otrzymuje to samo wyróżnienie za wydany już wtedy album „Za każdy uśmiech“. W 1977 roku nagrywa trzeci krążek pod tytułem „Zawsze gdzieś czeka ktoś...“ i decyduje się na zmianę repertuaru. Poważnym i głębokim „Tylko mnie poproś do tańca“ udowadnia jak bardzo dojrzałą jest już artystką. W 1979 roku, wokalistka nawiązuje współpracę z „Budką Sulfera“ i zespołem „Perfect“. Singiel nagrany z „Budką Sulfera“ („Nic nie może wiecznie trwać“) zostaje wybrany w plebiscycie słuchaczy Studia Gama, piosenką roku 1979. Pod koniec roku wyrusza w trasę koncertową do Stanów Zjednoczonych. Koncertuje przed polonią między innymi w Chicago i New Jersey. 14 marca 1980 roku udaje się w podróż powrotną, podczas której ginie w katastrofie lotniczej pod warszawskim Okęciem.

Są tuż obok mnie. Weź ten piękny dar. I przez życie nieś! A wtedy. Za każdy uśmiech Twój. Stubarwny lata strój znów ci dam. Za wszystko to, co wiem, Błękitnej nocy cień zabierz sam. Za kilka miłych słów.

Jerzy Kleyny napisał słowa piosenki, której melodię skomponował Wojciech Trzciński. Piosenka cieszyła się wielką popularnością, a Jantar umocniła swoją pozycję jako gwiazda polskiej sceny muzycznej i estrady. "Staruszek…" pojawił się na jej drugiej płycie, "Za każdy uśmiech" wydanej w 1976 r.