Jakie objawy wywołują kamienie migdałkowe? Kamienie migdałkowe (detryt, derbis) to zielone lub żółte czopy retencyjne o zwartej, ale miękkiej konsystencji. Są różnej wielkości. Czasami bywają niewielkie i przypominają ziarenko ryżu. Wówczas mogą nie wywoływać żadnych objawów. Ale zdarzają się też kamienie o okazałych rozmiarach, dwu-, trzycentymetrowe, które tworząc się w zachyłkach (kryptach) migdałków gardłowego lub podniebiennych, wywołują dyskomfort związany z uczuciem zalegania czegoś w przełyku. Duże kamienie migdałkowe są zwykle przyczyną pojawienia się stanu zapalnego, przez co wywołują obrzęk, bolesność i tkliwość migdałków, a w efekcie trudność w przełykaniu, chociażby śliny. Poważnym problemem, jaki wywołuje detryt, jest fetor ex ore – nieprzyjemny zapach z ust. Ponieważ źródłem fetoru są same czopy, nie udaje się go pokonać ani częstym myciem zębów, ani miętowymi tabletkami na halitozę. Jedynym sposobem na pokonanie krępującej dolegliwości jest pozbycie się kamieni migdałkowych, jednak nie jest to wcale takie proste. Kamienie migdałkowe mogą wywoływać: ból gardła utrudniający przełykanie; ból promieniujący w stronę ucha; tkliwość i powiększenie migdałków; wrażenie zalegania ciała obcego w przełyku; nieprzyjemny zapach z ust. Jakie są przyczyny powstawania kamieni migdałkowych? Mówiąc o przyczynach powstawania detrytu, zwykle wymienia się wpływ bakterii oraz niewystarczającą higienę jamy ustnej. Chociaż faktycznie te dwa czynniki predysponują do wytworzenia się kamieni migdałkowych, nie tylko one są odpowiedzialne za pojawienie się tej przypadłości. Obecnie tak naprawdę wciąż nie wiadomo, co dokładnie składa się na patogenezę tego zjawiska. Z pewnością duży wpływ mają bakterie beztlenowe, które na stałe kolonizują mikroflorę jamy ustnej. Naukowcy podejrzewają, że, gdy w przestrzeni międzyzębowej oraz dalszych częściach gardła zaczynają odkładać się resztki pokarmów, w procesie gnicia stają się pożywką dla skolonizowanych drobnoustrojów – bakterii i grzybów oportunistycznych – czyli saprofitów. Obumarłe saprofity, ale także limfocyty, leukocyty, komórki naskórka oraz resztki martwej materii organicznej, które gromadzą się w kryptach migdałków w określonych warunkach ulegają zwapnieniu. Zresztą przyczyniają się do tego same mikroorganizmy saprofityczne, które odkładając sole wapnia, wywołują działanie mineralizujące, przez co ,,utwardzają” kamienie migdałkowe. Uznaje się, że ryzyko pojawienia się kamieni migdałkowych ma związek z budową gardła oraz niektórymi chorobami górnych dróg oddechowych – nawracającą anginą, zapaleniem migdałków. Przy tych schorzeniach zmianie ulega powierzchnia migdałków, które stają się pofałdowane, pełne wgłębień i zakamarków, w jakich łatwo mogą gromadzić się resztki pożywienia, obumarły naskórek oraz bakterie beztlenowe, z których, jak już wyżej opisano, tworzą się kamienie migdałkowe. Zapalenie migdałków to częsta przyczyna powstawania kamieni migdałkowych, jednak nie jedyna. Poza tym występują także inne czynniki predysponujące do pojawienia się detrytu. To choroby jamy ustnej i zębów, przerost migdałków, ale także palenie papierosów i źle skomponowana, bogata w cukry codzienna dieta. Główne przyczyny powstawania kamieni migdałkowych: wzmożona aktywność saprofitów stale kolonizujących nabłonek jamy ustnej, odkładnie się resztek pokarmów, gromadzenie się obumarłych komórek, zmiana powierzchni migdałków. Jak usunąć kamienie migdałkowe? Główny problem z detrytem wywołuje jego nawrotowy charakter. Małe czopy retencyjne łatwo wypadają samoistnie, podczas kaszlu lub w trakcie płukania jamy ustnej. Większe można z niewielkim wysiłkiem usunąć zwykłą szpatułką czy łyżeczką. O ile jednak stosunkowo proste jest pozbycie się kamieni migdałkowych, o tyle kłopot sprawia zapobieganie ich stałemu odtwarzaniu. Na ogół wzmożona higiena nie wystarcza i trzeba sięgać po pomoc laryngologa i specjalistyczne rozwiązania. Jednym z nich jest kryptoliza migdałków. To zabieg, podczas którego z pomocą światła laserowego lub fal radiowych (rzadziej ciekłego azotu), wywołuje się spłycenie i zamknięcie krypt migdałkowych. Ponieważ kryptoliza sprawia, że migdałki stają się mniejsze, faktycznie resztki trudniej mogą się w niej zalęgnąć. Chociaż pod tym względem terapia jest bardzo efektywna, nie chroni przed chorobami, w wyniku których kamienie migdałkowe ponownie się wytwarzają. Innym, znacznie bardziej skutecznym zabiegiem jest tonsillektomia, czyli chirurgiczne wycięcie migdałków. Usunięcie migdałków oznacza usunięcie gniazd, w których tworzą się detryty. Problem zostaje całkowicie rozwiązany, aczkolwiek trzeba mieć świadomość, jak dużym kosztem się to odbywa. Migdały pełnią bardzo ważną funkcję obronną, są elementem układu immunologicznego i w dużej mierze wpływają na stan odporności. Tonsillektomia to ryzyko zaburzeń układu odpornościowego i większe prawdopodobieństwo częstych infekcji dróg oddechowych. Dlatego wykonuje się ją w ściśle określonych przypadkach, przy dużych, licznie nawracających kamieniach migdałkowych, wywołujących stany zapalne i ropne nacieki. Jak zapobiegać nawrotom kamieni migdałkowych? W zapobieganiu nawrotom detrytu bardzo ważne miejsce zajmuje codzienna higiena jamy ustnej. Osoby, u których występuje tendencja do odnawiania się kamieni migdałkowych, powinny zadbać o pielęgnację na zaawansowanym poziomie. Mycie zębów po każdym posiłku, używanie irygatora, płukanie gardła roztworami o działaniu antyseptycznym i przeciwzapalnym (np. Zawierających benzydaminę), usuwanie szpatułką nowopowstałych czopów to absolutna podstawa. Poza tym można wspierać się także ,,domowymi sposobami”, a więc przede wszystkim: wprowadzić zmiany w diecie, ograniczając spożycie cukrów prostych, regularnie pić napar z szałwii, która ma właściwości odkażające i bakteriobójcze, a przy tym działa ściągająco i zmniejsza obrzęk, raz na pół roku wykonywać higienizację stomatologiczną, czyli skaling, piaskowanie i fluoryzację, wzmacniać odporność, sięgając po wartościową żywność, suplementując witaminę C, B i cynk, przeciwdziałać rozwojowi chorobotwórczych drobnoustrojów, jeśli pojawia się ból gardła lub inne oznaki anginy czy zapalenia migdałków, trzeba od razu zgłosić się do lekarza i podjąć odpowiednie leczenie, nie dopuszczając tym samym do rozszerzenia się zakażenia.
Kamienie migdałkowe – czym są, jak je leczyć? Kamienie migdałkowe to dość częsta dolegliwość, która może zostać pomylona z anginą. W obu przypadkach Kamienie migdałkowe to białe lub żółtawe grudki, zbierające się w kryptach migdałków podniebiennych. Najczęściej są konsekwencją infekcji wirusowych lub bakteryjnych gardła, w szczególności anginy. Powoduje ona, że powierzchnia migdałków staje się pofałdowana, z licznymi zagłębieniami, gdzie gromadzą się resztki jedzenia, obumarłe białe krwinki, a dzięki wysokiej ciepłocie, rozwijają się liczne drobnoustroje. Bakterie beztlenowe i grzyby obecne w jamie ustnej wapnieją i zaczynają przypominać coś na kształt małych kamyków. Mają przy tym bardzo nieprzyjemny zapach. Zwykle są bardzo małe - wielkości ziarenka kaszy, ale mogą urosnąć do wielkości wiśni. Wtedy zaczynają być wyczuwalne i utrudniać przełykanie, co zapewne dzieje się w Pani/Pana przypadku. Doraźnym sposobem leczenia jest codzienne, regularne, dokładne płukanie jamy ustnej naparami ziołowymi o właściwościach przeciwzapalnych, np. z rumianku czy szałwii. 2-3 saszetki zalewamy wrzątkiem, zaparzamy pod przykryciem ok. 5 min i po ostygnięciu płuczemy jamę ustną. Dokładne mycie oraz nitkowanie zębów, a także płukanie gardła zapobiega w pewnym stopniu, gromadzeniu się resztek jedzenia czy bakterii w uchyłkach migdałków. Płukać można także gotowymi płynami odkażającymi, dostępnymi w aptece bez recepty, zawierającymi chlorheksydynę, np. Chlorhexil Extra czy Corsodyl, a także roztworem wody utlenionej. Dobrze działa także propolis. W aptekach dostępne są alkoholowe roztwory propolisu, np. Propolis 7% krople. Jeżeli kamieniom migdałkowym towarzyszą ropne nacieki, wówczas lekarz wdraża antybiotykoterapię, która samych kamieni i tak nie likwiduje. Kamienie można również mechanicznie usuwać szpatułką. Nie jest to jednak rekomendowana metoda, ponieważ jej nieumiejętne zastosowanie może podrażnić śluzówkę, spowodować dolegliwości bólowe oraz pogorszyć stan błony śluzowej gardła. Najczęściej stosowaną metodą w przypadku dużych kamieni migdałkowych jest usuwanie przy pomocy lasera (kryptoliza, waporyzacja). Polega ona na zamknięciu krypt w migdałkach laserem lub przy pomocy prądu o zmiennej częstotliwości. Zabiegu wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu migdałki mogą być obolałe lub powiększone. Usuwanie kamieni czasami odbywa się również przy użyciu ciekłego azotu. Jest to tzw. krioablacja. Najlepszym wyjściem jednak będzie zgłoszenie się do laryngologa. Specjalista na pewno pomoże uporać się z uczuciem "guli" w gardle czy towarzyszącym mu bólem oraz dobierze odpowiednie leczenie.Kamienie migdałkowe – objawy i powikłania. U wielu osób kamienie w migdałkach nie wywołują żadnych widocznych objawów, szczególnie na początku (gdy są naprawdę niewielkie). Większe kamienie lub ich duża liczba mogą powodować: nieprzyjemny oddech (halitozę), który nie ustępuje; metaliczny posmak. uczucie „guli” w trakcie
Sign in Welcome! Log into your account your username your password Forgot your password? Get help Password recovery Recover your password your email A password will be e-mailed to you. Friday, July 29, 2022 Sign in / Join Home World News UK News USA News Australian News European News French News Indian News More Canadian News Italian News Spanish News Indian Food Australia Travel Journalism Magazine Ooops... Error 404Sorry, but the page you are looking for doesn't to the homepage Italian News “Venderemo cara la pelle” – Libero Quotidiano admin - July 29, 2022 0 French News Santé : le géant américain Medtronic soupçonné d’avoir corrompu un … admin - July 29, 2022 0 Spanish News Ferragosto: Why the lengthy August holidays are untouchable for Italians admin - July 29, 2022 0 Magazine How To Enhance Intestine Well being Naturally admin - July 29, 2022 0 Indian News Iran Executes 3 Ladies In Single Day: Report admin - July 29, 2022 0 Indian Food Vegan Mango Cake – Vegan Richa admin - July 29, 2022 0 Load more ABOUT UStjgonline is your news, entertainment website. We provide you with the latest breaking news and videos straight from the news industry. POPULAR POSTS “Venderemo cara la pelle” – Libero Quotidiano July 29, 2022 Santé : le géant américain Medtronic soupçonné d’avoir corrompu un … July 29, 2022 Ferragosto: Why the lengthy August holidays are untouchable for Italians July 29, 2022 POPULAR CATEGORYEuropean News35Magazine34Spanish News34French News34Australia Travel34Journalism33Canadian News33Italian News31 Copyrights 2022© All rights Us Contact Us Disclaimer Privacy Policy Terms & ConditionsLekarz radzi, jak sobie pomóc Zapalenie migdałka jednostronne - przyczyny, objawy i leczenie Adenotomia - usunięcie migdałka gardłowego. Przygotowania do zabiegu i powikłania Ból gardła i przeziębienie, domowe sposoby na ból gardła, przyczyny i leczenie Skutki usunięcia migdałków podniebiennych. W naszym organizmie może dochodzić do powstawania kamieni w różnych układach. Różnią się one przyczyną, składem i sposobem powstawania lecz zwykle skutkują tym samym – zatkaniem odpływu różnych treści w naszym ciele. Kamienie mogą powstawać w pęcherzyku żółciowym, układzie moczowym czy w przewodzie pokarmowym. Ten ostatni może być zatkany przez kamienie kałowe w jelitach, czy tworzący się bezoar w żołądku, a także kamienie mogą powstać w jamie ustnej np. w śliniankach czy migdałkach. Te ostatnie zwykle spotykamy w migdałkach podniebiennych, które posiadają liczne zachyłki zwane kryptami. To właśnie w nich z czasem zbiera się treść, która czopuje migdałek i może być podłożem do namnożenia się bakterii i infekcji w jamie to są kamienie migdałkowe?Kamienie migdałkowe – objawyKamienie migdałkowe – przyczynyKamienie migdałkowe – leczenieKamienie migdałkowe – powikłaniaCzy kamienie migdałkowe są groźne?Co to są kamienie migdałkowe?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Migdałki to nagromadzenie tkanki limfatycznej odpowiedzialnej za naszą odporność. Tworzą one tak zwany pierścień Waldeyera. W jego skład wchodzą migdałki podniebienne, trąbkowe, gardłowe, językowy oraz luźno rozproszone grudki i pasma chłonne. Migdałki są pofałdowane tak aby zwiększyć ich powierzchnię. To właśnie w tych fałdach z czasem mogą tworzyć się kamienie migdałkowe, które tworzą się najczęściej u osób z częstymi zapaleniami migdałków. Składają się one z treści pokarmowej, bakterii, martwych komórek układu odpornościowego, złuszczonego nabłonka, a także mineralnych substancji wapniowych (takich jak fosforany czy węglany), które wpływają na utwardzenie pierścienia WaldeyeraŹródło: migdałkowe – objawyPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Kamienie są przede wszystkim widoczne dla lekarza laryngologa w trakcie badania jamy ustnej. Często towarzyszą im objawy miejscowego stanu zapalnego takie jak ból, miejscowe ocieplenie tkanek czy obrzęk. Powodują one także nieprzyjemny zapach z ust u chorego, bowiem w obrębie kamienia dochodzi do namnażania bakterii wydzielających związki siarki odpowiedzialne za tenże zapach. Jednak tylko 3% osób u których mamy do czynienia z halitozą, czyli nieprzyjemnym zapachem z ust, ma ją wywołaną właśnie przez kamienie, dlatego ważna jest uważna diagnostyka i badanie pacjenta z tego typu objawami. Mogą one pojawiać się regularnie i nawracać. Często, gdy osiągają większe rozmiary pacjent może także odczuwać przykre wrażenie ciała obcego w gardle. Zdarza się także, że kamienie podrażniając nerw mogą dawać uczucie bólu ucha czy nawet trudności z migdałkowe – przyczynyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Przyczyn kamieni migdałkowych jest wiele i zwykle pojawiają się one w wyniku zadziałania kilku z nich. Do ich powstania może prowadzić nieprawidłowa higiena jamy ustnej, zalegające resztki pokarmowe, podczas nadmiernego wydzielania śliny, a także w wyniku częstych infekcji, które niezwykle sprzyjają powstawaniu kamieni. Wszystkie te czynniki sprzyjają gromadzeniu się treści w kryptach i występowaniu kamieni migdałkowych, które mogą dotyczyć nawet 10% społeczeństwa. Istotny jest też fakt, że zarówno nadmierne wydzielanie śliny, jak i jej niedobór mogą powodować kamienie migdałkowe. Dlatego szczególną dbałość o higienę jamy ustnej powinny zachować osoby zażywające leki powodujące suchość w ustach. Sprzyjać powstawaniu kamieni mogą też czynniki genetyczne, które wpływają na skład naszej śliny, tendencję do infekcji czy budowę anatomiczną. Osoby z tendencjami do kamieni migdałkowych powinny także ograniczyć alkohol będący również jedną z przyczyn ich Migdałki to nagromadzenie tkanki limfatycznej odpowiedzialnej za naszą odporność. Tworzą one tak zwany pierścień migdałkowe – leczenieCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Leczenie jednorazowo powstałego kamienia nie jest trudne. Może usunąć go lekarz, a często zdarza się także, że podczas kaszlu czy przełykania duży kamień sam opuści kryptę migdałka. Trudniejsze do leczenia bywają kamienie nawrotowe. W ich przypadku konieczna jest przede wszystkim profilaktyka – higiena jamy ustnej, nie spożywanie posiłków przed snem czy płukanie i irygacje jamy ustnej (np. roztworem szałwii) oraz unikanie sytuacji sprzyjającym infekcjom gardła. U osób zażywających leki powodujące suchość w ustach zalecane mogą być pastylki bez cukru do ssania pobudzające wydzielanie śliny oraz częste spożywanie nie słodzonych napojów by nawilżać śluzówkę. Oprócz prostego usunięcia czopa, laryngolog może również laserowo czy za pomocą kriochirurgii (czyli działania bardzo niską temperaturą w miejscu chorobowym) usunąć krypty z kamieniami. Zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, ma on niewiele powikłań, jednak zdarza się że mimo tego kamienie nawracają. Skutecznym zabiegiem jest także operacyjne usunięcie migdałków należy jednak liczyć się z tym iż jest to już rozleglejszy zabieg, po którym konieczna jest kilkudniowa migdałkowe – powikłaniaZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Najczęstszym powikłaniem kamieni migdałkowych jest także ich częsta przyczyna – infekcje gardła. Jest to zatem błędne koło i dlatego w tych przypadkach szczególnie ważne jest skuteczne leczenie i identyfikacja pierwotnej przyczyny oraz w miarę możliwości jej skuteczne zapobieganie. Infekcje mogą być także wikłające się zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością. Zazwyczaj nie obserwujemy innych powikłań, jednak nawet tak powszechna sprawa jak infekcja nie powinna być kamienie migdałkowe są groźne?Zwykle kamienie migdałkowe nie są groźne, zazwyczaj łatwo się je leczy, jednak mogą nawracać. Utrudniają one także życie codzienne i znacząco obniżają komfort życia zwłaszcza kontakty społeczne u osób z cuchnącym zapachem z ust. Jednak przewlekły stan zapalny i nawracające infekcje na pewno nie są czymś co można bagatelizować. Szczególnie u dzieci, osób starszych czy tych z obniżoną odpornością lub chorym sercem stany zapalne w jamie ustnej mogą być groźne i prowadzić do uogólnionego zakażenia czy problemów kardiologicznych takich jak infekcyjne zapalenie wsierdzia. Ważne jest także aby dobrze zdiagnozować kamienie, bowiem podobne objawy mogą dawać też inne choroby w tym nowotwory jamy ustnej, które przeoczone bywają śmiertelne w wiesz że: największe z kamieni migdałkowych mogą osiągać wagę nawet ponad 40g?Kamienie migdałkowe choć niegroźne mogą negatywnie wpływać na nasze samopoczucie i sprzyjać infekcjom. Najważniejsze w ich przypadku jest zapobieganie i profilaktyka związana z regularnym myciem zębów, płukaniem jamy ustnej i prawidłowym leczenie ewentualnych zapaleń gardła. Na szczególną uwagę zasługują także pacjenci obciążeni innymi chorobami, w ich przypadku bowiem zwykły stan zapalny w ustach może skutkować bardzo poważnymi konsekwencjami i powikłaniami. Napisano Sierpień 6, 2012. Napij sie wody ze dwie szklanki.Nic Ci nie będzie,ale to rozcięcz i nigdy więcej nie próbuj :] Na migdałki jedz czosnek pokrojony na kanapki,albo płucz alkoholem Kamica układu moczowego jest stanem chorobowym, w przebiegu którego w nerce lub drogach moczowych tworzą się złogi z substancji stanowiących prawidłowy lub patologiczny składnik moczu. Kamica u dzieci występuje rzadziej niż u dorosłych, choć z powodu słabiej wyrażonych objawów częstość jej występowania może być niedoszacowana. Kamica moczowa u dzieci jest najczęściej następstwem ogólnoustrojowych zaburzeń regulacji homeostazy, tak więc u każdego dziecka z rozpoznaną kamicą należy przeprowadzić badania biochemiczne w kierunku metabolicznych predyspozycji do tworzenia się złogów w drogach moczowych. Nawracająca kamica lub jej przyczyna mogą prowadzić do niewydolności nerek, dlatego tak ważne jest wnikliwe badanie, szybkie rozpoznanie, próba ustalenia przyczyny oraz leczenie objawowe i przyczynowe. Kamica układu moczowego jest jedną z najstarszych znanych ludzkości chorób. Badania archeologiczne ujawniły obecność złogów w pęcherzach mumii egipskich datowanych na 4800 rok przed Chrystusem [1]. We wczesnym średniowieczu to objawy kliniczne decydowały o rozpoznaniu. Nie dziwi więc, że już wtedy kolki nerkowe towarzyszące kamicy, charakteryzujące się ogromnym bólem, przyciągały uwagę medyków. Pierwsze wzmianki o leczeniu kamicy dotyczyły „wycięcia złogów” u konających z bólu chorych. Przez lata zmieniała się postać kamicy – zmniejszyła się liczba złogów w pęcherzu i wzrosła liczba kamic nerkowych. Wśród sławnych osób dotkniętych kamicą można odnaleźć Michała Anioła, Ignacego z Loyoli, Ludwika XIV czy Napoleona Bonaparte [2].POLECAMY Epidemiologia Kamica moczowa jest szeroko rozpowszechnionym problemem na całym świecie. Częstość jej występowania jest zmienna w zależności od obszaru geograficznego. W Azji odsetek chorych dotkniętych kamicą oszacowano na 1–5%, w Europie 5–9%, w Ameryce Północnej 7–13% populacji. Największą chorobowość obserwuje się w Arabii Saudyjskiej, gdzie dotyczy ona 20% populacji [3, 4]. Chorobowość (ang. prevalence) i zapadalność (ang. incidence) na kamicę moczową wzrasta w całym świecie bez względu na wiek, płeć i rasę. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na wzrost zapadalności i chorobowości mogą być zmiany praktyk żywieniowych oraz klimatu [5]. W badaniu niemieckim, porównującym występowanie kamicy moczowej w latach 1979 i 2000 u osób w wieku > 14 lat, liczba nowych chorych wzrosła ze 120 do 720 na 100 tys. mieszkańców, natomiast liczba ogółu chorych wzrosła z 4,0% do 4,7% populacji [6]. W pracach amerykańskich [7, 8] opisano wzrost chorobowości wśród mieszkańców USA z 3,8% (1976–1980) do 8,8% (2007–2010). Występowanie kamicy moczowej u dzieci jest mniej powszechne niż u dorosłych, lecz w ostatnich dekadach, podobnie jak u dorosłych, obserwowano trend wzrostowy [9–11]. Ostatnie badania z 2014 r. z USA podają, że liczba przyjęć do szpitala z powodu kamicy górnych dróg moczowych wyniosła 0,12% wszystkich hospitalizacji w wieku dziecięcym [12]. Czynniki ryzyka wystąpienia kamicy u dzieci Wiek – ryzyko pojawienia się złogów w drogach moczowych rośnie wraz z wiekiem [6, 10, 12–15]. Rasa kaukaska – w wielu badaniach obserwowano częstsze występowanie kamicy u dzieci rasy kaukaskiej niż u dzieci rasy czarnej [4, 11, 12]. Płeć – u dzieci, inaczej niż u dorosłych, nie ma zdecydowanej dominacji płci. W większości badań obserwuje się nieznaczną przewagę chłopców, szczególnie w najmłodszej grupie wiekowej, co może być związane z częstszym występowaniem wrodzonych wad układu moczowego u płci męskiej [11, 14, 16]. Mimo to niektóre badania wskazują na większą częstość kamicy u dziewcząt, z zachowaniem przewagi chłopców w młodszych grupach wiekowych [13, 17]. Pomimo częstszego występowania kamicy u dzieci płci męskiej w populacji amerykańskiej hospitalizacje związane z tym rozpoznaniem częściej dotyczyły płci żeńskiej [12]. Obciążony wywiad rodzinny – szacuje się, że około 30–80% dzieci z kamicą ma dodatni wywiad rodzinny w kierunku kamicy układu moczowego [13, 14, 18, 19]. Zaburzenia układu moczowego – wrodzone wady układu moczowego, zaburzenia czynnościowe pęcherza oraz towarzyszące im zakażenia predysponują do wystąpienia kamicy. Szacuje się, że kamica jest związana z zakażeniami układu moczowego w 20% przypadków. Zaobserwowano, że 70% dzieci, u których współwystępowała kamica i zakażenie układu moczowego, miało poniżej sześciu lat [14]. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe – niska podaż płynów, wysokie spożycie białka zwierzęcego i soli oraz niskie spożycie warzyw i owoców jest związane ze zwiększonym wydalaniem wapnia i kwasu moczowego oraz zmniejszonym wydalaniem cytrynianów, a co za tym idzie większym ryzykiem wystąpienia złogów moczanowych lub fosforanowo-wapniowych [20]. U dzieci, inaczej niż u dorosłych, kamica nie łączy się z otyłością. Wykazano, że średnia wartość wskaźnika masy ciała (ang. Body Mass Index; BMI) u dzieci z kamicą jest mniejsza bądź równa pięćdziesiątemu centylowi BMI populacji ogólnej [14, 21]. Przyjmowane leki – niektóre leki i suplementy diety mogą wpływać na wydalanie składników mineralnych, zwiększając ryzyko litogenezy. Wśród nich wymieniane są kortykosteroidy, diuretyki, leki przeciwpadaczkowe, leki urykozuryczne, niektóre witaminy oraz niektóre antybiotyki [18, 22, 23]. Leki zwiększające ryzyko kamicy moczowej przedstawia tabela 1. Zaburzenia metaboliczne – jest to czynnik ryzyka obecny w 75–84% przypadków kamicy u dzieci [18, 22]. Kamica może być związana z hiperkalciurią, hiperurykozurią, hiperoksalurią, cystynurią, hipomagnezurią oraz hipocitraturią. Najczęstszym metabolicznym czynnikiem ryzyka jest hiperkalciuria, która dotyczy 40–69% przypadków, [16, 18, 25] oraz hipocitraturia wykrywana u 37–60% pacjentów z kamicą [18, 26]. Długotrwałe unieruchomienie – unieruchomienie i poruszanie się na wózku inwalidzkim jest często związane z występowaniem kamicy układu moczowego [14, 27]. Wcześniactwo – czynnik ryzyka mobilizacji wapnia z kości i hiperkalciurii. Wykazano, że 10% pacjentów z kamicą urodziło się przedwcześnie (pomiędzy 24. a 36. tygodniem ciąży). U tych chorych kamicę rozpoznawano znacznie wcześniej niż u reszty populacji [14, 15]. Tab. 1. Leki zwiększające ryzyko kamicy [18, 22–24] Grupa leków Lek Mechanizm działania wpływający na zwiększenie ryzyka litogenezy Kortykosteroidy wszystkie kortykosteroidy osteopenia działanie hiperkalciuryczne Leki urykozuryczne probenecid działanie hiperurykozuryczne Diuretyki mannitol działanie hiperurykozuryczne furosemid działanie hipernatriuretyczne i hiperkalciuryczne triamteren krystalizacja leku w moczu z fizjologicznym pH Sartany losartan działanie hiperurykozuryczne NLPZ kwas acetylosalicylowy w wysokich dawkach działanie hiperurykozuryczne Leki przeciwpadaczkowe topiramat działanie hamujące anhydrazę węglanową w kanaliku bliższym – zwiększenie cewkowej reabsorpcji cytrynianów, hipocitraturia zonisamid Inhibitor anhydrazy węglanowej acetazolamid działanie hamujące anhydrazę węglanową w kanaliku bliższym – zwiększenie cewkowej reabsorpcji cytrynianów, hipocitraturia Witaminy C działanie hiperoksaluryczne (witamina C jest metabolizowana do szczawianów), działanie obniżające pH moczu D działanie nasilające hiperkalciurię Antybiotyki amoksycylina krystalizacja leku w moczu o niskim pH ciprofloksacyna krystalizacja leku w moczu o wysokim pH Inhibitor proteazy HIV indynavir krystalizacja leku w moczu z fizjologicznym pH Skład złogów Najczęstszym składnikiem złogów u dzieci, szacowanym na 40–60% przypadków, jest szczawian wapnia, fosforan wapnia występuje w 10–20% przypadków, a złogi mieszane z obu powyższych składników dotyczą około 10–25% przypadków. Złogi struwitowe (magnezowo-amonowo-fosforanowe), związane z infekcją, odnajdywane są u 17–30% dzieci dotkniętych kamicą. Złogi cystynowe opisywane są w 6–10%, a z kwasu moczowego w 2–10% przypadków. Innymi rzadkimi składnikami złogów są np. ksantyna lub dihydroksyadenina [28]. Patofizjologia Ogólne zasady krystalizacji Tworzenie się złogów w moczu jest złożonym procesem zależnym od stężenia znajdujących się w moczu jonów, równowagi promotorów i inhibitorów krystalizacji oraz pH roztworu. Wśród inhibitorów krystalizacji wymienić można cytryniany, jony magnezu i difosforany. Stabilność roztworu jest zapewniona, gdy istnieje równowaga pomiędzy inhibitorami i promotorami krystalizacji, a stężenie nasycenia nie jest przekroczone. Proces krystalizacji zachodzi na drodze nukleacji (tworzenia jądra krystalizacji), wzrostu, agregacji i adhezji kryształów oraz epitaksji [29]. Nukleacja może być homogenna – gdy przekroczone zostanie stężenia nasycenia i dochodzi do tworzenia de novo jąder kryształów – albo heterogenna, gdy nieprzekroczone jest stężenie nasycenia, ale kryształy formują się na istniejącym jądrze krystalizacji, np. na innych kryształach, konglomeracie komórkowym lub bakteriach. W celu określenia ryzyka krystalizacji kolejno szczawianu wapnia i kwasu moczowego w moczu można skorzystać z ryciny 1a i 1b. Należy w tym celu połączyć linią prostą dwie zewnętrzne osie na każdym z wykresów (stężenie szczawianu wapnia w moczu i jego pH na rycinie 1a oraz kwasu moczowego i jego pH na rycinie 1b). Rzędna przecięcia tej prostej ze środkową osią wskaże ryzyko krystalizacji szczawianu wapnia (ryc. 1a) i kwasu moczowego (ryc. 1b). Jeśli wyznaczona linia krzyżuje się na osi rzędnych poniżej wartości 0, to znaczy, że roztwór jest nienasycony i wcześniej występujące w nim kryształy stworzone z danej substancji powinny się rozpuszczać. Jeśli linia krzyżuje się pomiędzy wartościami 0–1, to krystalizacja jest prawdopodobna, ale nie zachodzi spontanicznie, a jeśli powyżej 1, wówczas dochodzi do spontanicznej krystalizacji danej substancji w moczu. Tak więc, w zależności od pH roztworu i stężenia nasycenia, dochodzi do krystalizacji i tworzenia się złogów w moczu. Aby zmniejszyć potencjał krystalizacji, możemy próbować zmieniać pH moczu, zwiększyć ilość rozpuszczalnika (przez zwiększenie podaży płynów) lub zwiększyć stężenie inhibitora litogenezy (np. do roztworu przesyconego, w którym formują się kryształy szczawianu wapnia, dodać cytryniany, które łącząc się z wapniem, zmniejszają jego potencjał krystalizacyjny). Im mniejszy jest początkowy wymiar zarodka kryształu, tym większa jest możliwość jego ponownego rozpuszczenia. Ryc. 1. Ryzyko krystalizacji: a) szczawianu wapnia i b) kwasu moczowego w moczu [30] Patofizjologiczne podstawy hiperkalciurii Hiperkalciuria może przebiegać wtórnie do hiperkalcemii, gdy przekroczona zostanie zdolność wchłaniania zwrotnego wapnia przez cewki nerkowe. Wśród przyczyn hiperkalciurii przebiegającej z normokalcemią wyróżnia się hiperkalciurię sodozależną (nadmiar sodu hamuje reabsorpcję sodu i wapnia w kanaliku bliższym nefronu) oraz hiperkalciurię idiopatyczną. Hiperkalciuria idiopatyczna jest najczęstszym pierwotnym zaburzeniem metabolicznym towarzyszącym kamicy u dzieci i może przybierać trzy postaci, przedstawione na ryc. 2: hiperkalciuria absorpcyjna – zależna od zwiększonej absorpcji jelitowej, hiperkalciuria nerkowa – zależna od zmniejszonej reabsorpcji nerkowej, hiperkalciuria resorpcyjna – zależna od zwiększonej reabsorpcji kostnej wapnia. Hiperkalciuria absorpcyjna występuje najczęściej i może być zależna lub niezależna od aktywnego metabolitu witaminy D3 (1,25(OH)2D3). W tym typie hiperkalciurii pierwotnym problemem jest zwiększone wchłanianie wapnia w jelicie. W następstwie tego procesu może dojść do supresji parathormonu i zwiększonego wydalania wapnia z moczem celem zapewnienia homeostazy organizmu i normokalcemii. Wyróżniamy trzy podtypy hiperkalciurii absorpcyjnej. W typie drugim, w przeciwieństwie do typu pierwszego, kalciuria ulega normalizacji pod wpływem diety z ograniczeniem wapnia [31]. Typ trzeci hiperkalciurii absorpcyjnej jest związany z zaburzeniem reabsorpcji fosforanów w cewce proksymalnej nefronu, co prowadzi do wtórnej hipofosfatemii, zwiększonej syntezy kalcytriolu i nadmiernego wchłaniania wapnia w jelitach [32, 33]. W hiperkalciurii nerkowej pierwotnym mechanizmem jest defekt cewkowej reabsorpcji wapnia. W następstwie zwiększonej kalciurii dochodzi do podwyższenia poziomu PTH oraz kalcitriolu i wyrównawczej mobilizacji wapnia z kości [33, 34]. Postać resorpcyjna wynika z pierwotnej nadczynności przytarczyc i zwiększonej osteolizy [32]. Ryc. 2. Hiperkalciuria: a) absorpcyjna, b) nerkowa, c) resorpcyjna Mechanizm powstawania złogów struwitowych Tworzenie się złogów struwitowych związane jest ze wzrostem pH moczu (> 7,2) w obecności mikroorganizmów produkujących ureazę (np. Proteus vulgaris, mirabilis, Bordatella pertussis) oraz przekroczonym progiem nasycenia jonami magnezowymi, amonowymi i fosforowymi [33]. Objawy Inaczej niż u dorosłych, objawy kamicy u dzieci mogą być bardzo subtelne lub wręcz mylnie wskazujące na inne jednostki chorobowe [35]. Przebieg choroby może być atypowy, a prezentowane objawy zmienne, w zależności od wieku dziecka [17]. U najmłodszych dzieci przebieg może być bezobjawowy (w 13–20% przypadków), a rozpoznanie stwierdzone przypadkowo, podczas obrazowych badań jamy brzusznej wykonywanych z innej przyczyny. Najczęstszym objawem prezentowanym u dzieci jest kolkowy lub niespecyficzny ból brzucha opisywany u 32–79% chorych. Ból w obrębie jamy brzusznej częściej towarzyszy kamicy u nastolatków niż u małych dzieci. Przyczyną może być częstsze występowanie kamicy nerkowej u młodszych dzieci, podczas gdy u starszych złogi zlokalizowane są częściej w moczowodach. Krwiomocz występuje w 27–55% przypadków. Może być on jedynym objawem kamicy lub łączyć się z wyżej opisanym bólem w okolicy jamy brzusznej. Jako samodzielny objaw częściej występuje u młodszych dzieci. Objawy dyzuryczne obserwuje się w około 10% przypadków. Mogą być one związane z zakażeniem układu moczowego, które jest obecne w około 36% przypadków kamicy, lub niezwiązane z zakażeniem układu moczowego, gdy złogi znajdują się w pęcherzu lub cewce moczowej. Zakażenia układu moczowego najczęściej kojarzą się z kamicą u małych dzieci. Wśród innych objawów wymienia się również nudności i wymioty występujące u około 10% dzieci [13, 14, 17, 18, 35–37]. Rozpoznawanie Jak w każdej jednostce chorobowej, w przypadku kamicy bardzo ważne jest badanie podmiotowe i przedmiotowe. Aby zbliżyć się do rozpoznania kamicy układu moczowego, należy dokładnie zebrać wywiad chorobowy pacjenta, wywiad rodzinny oraz ocenić czynniki ryzyka kamicy. W badaniu przedmiotowym należy zwrócić uwagę na dane antropometryczne (zaburzenia wzrastania mogą towarzyszyć niektórym stanom związanym z kamicą, np. kwasicy cewkowej), ciepłotę ciała (wzrost temperatury może towarzyszyć zakażeniom układu moczowego współistniejącym z kamicą), tkliwość jamy brzusznej lub obecność guzów w jamie brzusznej w badaniu palpacyjnym oraz obecność objawu Goldflama. Badania obrazowe Aby potwierdzić rozpoznanie, konieczne jest uwidocznienie kamieni moczowych w badaniach obrazowych – ultrasonograficznym (USG), przeglądowym zdjęciu rentgenowskim (RTG), tomografii komputerowej (CT) bez użycia kontrastu lub rezonansie magnetycznym (MRI) jamy brzusznej. Badaniem pierwszego wyboru u dzieci jest badanie ultrasonograficzne [38–40]. Jest to badanie nieinwazyjne, nieemitujące promieniowania rentgenowskiego, tanie i dostępne w większości ośrodków medycznych. Ze względu na niskie BMI u dzieci, podczas wykonywania USG łatwiej niż u dorosłych uwidocznić można zmiany patologiczne. Ultrasonografia ma swoje ograniczenia, jak na przykład niewystarczające umiejętności radiologa, bardzo małe złogi ( 6. 0,42 > 5. > 0,25 Kwas moczowy > 2. (brak dokładnych danych dla dzieci poniżej 2. 2,6 mg/kg/dobę Kwas moczowy \(\frac{kwas moczowy[mg]}{mc[kg]} [mg/kg/doba]\) > 10. 1,9 mmol/1,73 m2/dobę > 1,6 mmol/1,73 m2/dobę Szczawiany 0,28 Nerkowa > 0,21 > 0,28 Resorpcyjna < 0,21 Bz Tab. 5. Leczenie zaburzeń metabolicznych towarzyszących kamicy u dzieci [33, 47, 50, 55–57] Etiologia Leczenie niefarmakologiczne Leczenie farmakologiczne Hiperkalciuria dieta normowapniowa dieta niskosodowa unikanie nadmiernej podaży białka zwierzęcego normalizacja stężenia witaminy D3 w surowicy, zaprzestanie suplementacji przy podwyższonym stężeniu kalcitriolu w surowicy wzmożona aktywność fizyczna cytrynian potasu 50 mEq/1,73m2/dobę tiazydy 0,2–1 mg/kg/dobę w 2–3 dawkach podzielonych bisfosfoniany Hipocitraturia wzrost spożycia warzyw i owoców, głównie cytrusów (w celu zwiększenia ilości cytrynianów w diecie) unikanie nadmiernej podaży białka alkalizacja moczu cytrynian potasu dwuwęglany Hiperoksaluria dieta ubogoszczawianowa dieta normowapniowa probiotyki unikanie suplementacji witaminy C pirydoksyna cytrynian potasu magnez Złogi purynowe dieta ubogopurynowa allopurinol Hiperurykozuria dieta ubogopurynowa dieta niskosodowa alkalizacja moczu unikanie nadmiernej podaży białka obfita podaż płynów cytrynian potasu allopurinol dwuwęglany Cystynuria dieta niskosodowa obfita podaż płynów tiopronina penicylamina kaptopryl Leczenie chirurgiczne Wśród technik chirurgicznych wymienić możemy litotrypsję falą uderzeniową generowaną pozaustrojowo (ESWL; ang. Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy), ureteroskopię, nefrolitotomię przezskórną (PCNL; ang. Percutaneous Nephrolithotomy) oraz otwarte techniki operacyjne. ESWL jest leczeniem preferowanym w populacji pediatrycznej. Jest to technika mało inwazyjna, o dużej skuteczności używana do rozbijania małych złogów (do 2 cm średnicy) znajdujących się w górnych drogach moczowych, z dostępu zewnątrzustrojowego. Zabieg przeprowadzany jest w sedoanalgezji, znieczuleniu ogólnym lub bez konieczności znieczulenia w zależności od wieku dziecka. Skuteczność tego zabiegu szacuje się na 57–92%. Wśród działań niepożądanych wymienia się: bolesność w okolicy miejsca zabiegu, krwiaki skóry i mięśni szkieletowych, krwiaki okołonerkowe, krwiomocz, zakażenia układu moczowego, urosepsa (szczególnie u dzieci z wcześniejszym zakażeniem układu moczowego), przejściowe nieznaczne podwyższenie kreatyniny i fosfokinazy (związane z pojawieniem się krwiaków w mięśniach szkieletowych) [60]. Ze względu na brak danych dotyczących potencjalnego wpływu fali uderzeniowej na jajniki, należy unikać stosowania zabiegów ESWL u dziewcząt ze złogami w moczowodach [61]. Ureteroskopia jest zabiegiem endoskopowym, podczas którego złogi są usuwane za pomocą koszyczka lub rozkruszane za pomocą litotrypsji laserowej lub ultradźwiękowej. Endoskopowe usuwani... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź rączkowe, zaburzenia mowy, halitoza, wady zgryzu, kamienie migdałkowe, przerost migdałków, przewlekłe nosicielstwo paciorkowca grupy A). W przypadkach niekwalifikujących się do zabiegu obowiązuje strategia bacznego wyczekiwania. U tych pacjentów należy dokumentować wszystkie przypadki
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2019-05-02 11:48:15 awielki65 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-05-02 Posty: 4 Temat: Kamienie migdałkowe Dzień dobryMam małe, podziurawione migdałki, w których zbierają się kamienie. Ich wyciskanie jest rozwiązaniem na kilka godzin, bo po tym czasie w kryptach jest już obecny zielono-żółty śluz, który cuchnie porównywalnie z w pełni wykształconym kamieniem. Tak sobie myślę, że ten śluz gromadzący się w kryptach to zgęstniała ślina, która wypełniając krypty ma styczność z zalegającymi głęboko cuchnącymi złogami. Potem taka „mieszanka wybuchowa” roznosi się po całej jamie ustnej powodując straszny dyskomfort… Byłem z tym problemem u dwóch lekarzy laryngologów. Jeden z nich stwierdził u mnie skrzywioną przegrodę nosową i paskudne migdałki; przepisał szczepionkę w tabletkach i zalecił najpierw naprawić przegrodę, a jak nie będzie poprawy to ostatecznie migdałki trzeba będzie usunąć i żebym się nad tym zastanowił. Niestety, potem okazało się, że nie dostanę skierowania na usunięcie migdałków, bo doktor stwierdził, że to nie jest zabieg rutynowy, że po tym ludzie umierają i nie chce mieć mnie na sumieniu. Przy okazji tej samej wizyty dowiedziałem się również, że z moimi migdałkami jest już wszystko w porządku i nic w nich nie zalega, po czym wróciłem do domu i wycisnąłem całkiem pokaźną ilość tego syfu. Drugi laryngolog natomiast wskazał na zależności zachodzące między krzywą przegrodą nosową a stanem migdałków. Zdecydował, że najpierw naprawimy przegrodę, a potem, jak migdałki się nie poprawią, to będzie trzeba je usunąć. U tego samego pana przeszedłem prywatnie zabieg prostowania przegrody nosowej. Po kilku miesiącach od zabiegu migdałki wcale się nie poprawiły. Poszedłem więc na wizytę, żeby dopytać o to, kiedy należałoby się spodziewać tych zmian na lepsze, ale lekarz mnie poinstruował, że te kamienie to każdy ma, że to jest normalne, że to normalne, że śmierdzi i że nic z tym nie można zrobić. Cóż… Ludzie drodzy. Jak rozmawiać z lekarzem, żeby mi pomógł? Chciałbym poddać się zabiegowi usuwania migdałków lub zabiegowi zamykania krypt, ale nikt nie chce mi na to pozwolić – czuję się jakbym zupełnie nie miał wpływu na podejmowane decyzje… Problem cuchnięcia z ust jest dla mnie naprawdę bardzo uciążliwy, a jestem pewien, że to przez migdałki, bo po oczyszczeniu krypt zapach momentalnie znika; refluksu też nie mam, żadnych zgag, a dentysta mówi, że zęby są w porządku. Jak byłem mały, to bardzo często chorowałem, przy czym nie miałem stałego lekarza rodzinnego, który zauważyłby, że tych angin jest zbyt wiele i coś złego się dzieje, a moi rodzice nie zdawali sobie sprawy z problemu. Może to przez te wszystkie choroby struktura migdałków uległa zmianie i teraz zostałem z takim śmietnikiem w gardle. Pozostaje jeszcze ten problem, że ja już nie potrzebuje porady. Ja potrzebuje działania, bo na zniekształconą strukturę migdałka nie pomogą żadne płukanki ani tabletki (dostałem tran na półtora roku a potem mam się zjawić na kontrolę xD: na dziury i szczeliny w migdałkach, do których wchodzi pół scyzoryka dostałem olej z wątrowy dorsza). Kontynuując, nie mogę wejść do doktora i mu powiedzieć, żeby po prostu wypisał mi skierowanie, bo się wielce obruszy, bo nie będzie mógł się wykazać swoją cudowną wiedzą niemającą zastosowania w moim przypadku. Ja już się kompletnie zraziłem do tych lekarzy. Za co ja im płacę? W ciągu mojej kariery życiowej zdarzały się nawet takie przypadki, w których lekarz powiedział mi: "nie, to Pana nie boli". Czy ja muszę do cholery udowadniać, że mnie coś boli? Ja po prostu chciałbym, żeby mi pomogli...Chciałbym móc forumowicze. Może wy mi doradzicie w jaki sposób dostać od tych lekarzy skierowanie. Byłem już u dwóch, ale strasznie się zraziłem. Mam kasę na wszystko. Mógłbym z miejsca zapłacić za zabieg, tylko że chyba "moda" się zmieniła i już tak często nie usuwają tych hasioków z gardeł. Czy ja naprawdę muszę p r z e k o n y w a ć lekarza o tym jak bardzo dotkliwy jest dla mnie problem? Przecież ja znam ludzi, którzy też mają zafajdane migdałki, ale nic z tym nie robią; siądziesz z takim w jednym aucie, a niezależnie w którym miejscu będzie siedział, i tak będziesz go czuć - i to bardzo mocno. Marnuję sobie życie na zapobieganiu smrodkowi, podczas gdy mógłbym żyć sobie beztrosko. Może ktoś miał podobne problemy ze skierowaniami? Proszę przykładowe zdjęcie jednego z migdałków w czasie, w którym miał jakąś chwilę słabości… UWAGA DRASTYCZNE! @edit: zdjęcie z dziś: tak dla zobrazowania sytuacji Ostatnio edytowany przez awielki65 (2019-05-02 12:52:18) 2 Odpowiedź przez 19calibra 2019-05-05 14:08:28 19calibra Poznający forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-11-02 Posty: 19 Odp: Kamienie migdałkowe Ja bym radziła to zrobić zupełnie prywatnie, bez proszenia się o skierowanie... Naprawdę chyba tym lekarzom nie chodzi o wyleczenie, tylko o wyciągnięcie jak największej ilości opłat za kolejne wizyty, które nic nie wnoszą... Z doświadczeń w rodzinie wiem, że problematyczne migdałki lepiej usunąć, bo mogą w przyszłości być jeszcze gorsze problemy z nimi... 3 Odpowiedź przez Honoratka 2019-05-05 14:59:44 Honoratka Znający forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-31 Posty: 70 Odp: Kamienie migdałkowe Są też na to zabiegi laserowe i ciekłym azotem, nie proponowali tego tamci lekarze...? 4 Odpowiedź przez awielki65 2019-05-09 20:19:50 awielki65 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-05-02 Posty: 4 Odp: Kamienie migdałkowe 19calibra:Na to wygląda... Właśnie zabieram się za pisanie "elaboratów" do starych lekarzy (tych, którzy są na miejscu). Może jak sobie przeczytają na spokojnie i przemyślą to coś z tego wyjdzie. W rozmowie twarzą w twarz zgasiliby mnie i skasowali za to 100 zł, a ja się tam nie będę wykłócał. Poza tym, kompletuje jeszcze dane z ciekawymi ofertami różnych prywatnych klinik z neta. Będę dzwonił, jeździł i być może tracił pieniądze, ale może się opłaci... Honoratka:Nie proponowali. Samemu mógłbym zaproponować, ale wtedy wyjdzie, że się wymądrzam i w tym momencie stuknie zegar, skończy się czas a w mojej dłoni pojawi się paragon z nabitą stówką za kontrolną Dziękuje wam za odpowiedzi 5 Odpowiedź przez merry01 2019-05-10 15:29:48 merry01 Znający forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-12-28 Posty: 60 Odp: Kamienie migdałkowe Dokładnie, jak się nie wyleczysz prywatnie, to na NFZ nie masz co liczyć. Ani na to, że lekarze naprawdę będą chcieli pomóc. Sama byłam odwodzona od zabiegu usunięcia włókniaka, chociaż jest ryzyko,że się uzłośliwi. A dlaczego? No bo już nie byłabym pacjentką regularną, a o to chodzi żeby często przychodzić i ciągle mieć problem... 6 Odpowiedź przez awielki65 2019-06-07 18:46:31 awielki65 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-05-02 Posty: 4 Odp: Kamienie migdałkowe NO I MAMY TO. Migdały wycięte, ból jak przy przeziębieniu i świetne samopoczucie. Nareszcie mam to z głowy. Wszystkie moje dolegliwości zniknęły wraz z migdałkami Wszystkim borykającym się z podobnym problemem życzę powodzenia i wytrwałości. 7 Odpowiedź przez Kasia85 2019-06-19 21:37:59 Kasia85 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-19 Posty: 2 Odp: Kamienie migdałkowe Czesc przypadkowo natknelam sie na twoj profil wyszukujac wiadomosci migdalkach. Twoj poczatkowy post to jakbym czytala o sobie z tymze ja bylam juz u ok 7 laryngologow . Mam podobne objawy smierdzacy sluz (kaszke) ktora wychodzi z migdalkow dopiero po nacisnieciu. Mecze sie z tym juz (uwaga!!) od 20 lat z tymze dopiero od 4 lat wiem co jest przyczyna mojego nieswiezego oddechu z gardla bo poprzedni laryngologowie nic nie wiedzieli i mknie zbywali. Bylam ostatnio u laryngologa ktory stweirdzil ze mam zlogi pod nablonkiem migdalka i moge je wyciac jak nic mi nie pomaga. Mieszkam w uk od 14 lat , wiec tu je wycinac bede prywatnie. Chcialam tylko dowiedziec sie jak przebiegala rekonwalescencja szczerze bo w internecie jest tyle histerykow, jak na[prade boli po operacji??Mialam miec je wycinane juz rok temu ale naczytalam sie ze 1/15,000 pacjentow umiera z podowu tonsilektomii wiec sie prezerazilam ale teraz jestem zdecydowana bo tak sie nie dac zyc z tym syfem w gardle. Prosze o odp i pozdrawiam 8 Odpowiedź przez awielki65 2019-07-16 13:56:27 awielki65 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-05-02 Posty: 4 Odp: Kamienie migdałkowe Przepraszam, że tak dlugo nie odpowiadalem, ale dopiero teraz zobaczyłem, ze ktos tu napisal (wszedlem na skrzynkę email).Ja mialem wycinane migdalki jakas nowa metoda, ktora ponoc jest dostępna tylko w dwoch klinikach w Polsce. Ból jest znosny: mnie praktycznie nie bolało. Przez jakies dziesięć dni bolało mnie jak przy jakims przeziębieniu. Przy jakichs momentach wzmożonego bólu siegalem po lód w kostkach i sobie ssałem. Poza tym, jechalem na lekach przeciwbólowych, tj.: tabletki, saszetki i czopki - starczalo ma caly dzien. Najmocniejszy bol jest z rana, ale mija po pierwszym posilku i porcji lekow. Generalnie to nawet nie ma co sie zastanawiac! Ja bylem bardzo zadowolony przez caly okres rekonwalescencji! Na tyle zadowolony, ze zaden bol mi nie przeszkadzal. Co to za piekne uczucie wstawac rano i nie miec zadnego zapachu w ustach...Zdarzyly sie tez krwawienia, ale drobne. Moze to przez to, ze juz nie moglem wytrzymac i sobie popalałem. Pamietaj tez o dobrym odżywianiu; musisz jesc tylko papki i jogurty (wszystko najlepiej na slodko). Nie mozesz jesc rzeczy kwasnych i pikantnych. Mnie strasznie rozbolalo gardlo jak podjadlem kilka truskawek. Naprawde nie warto! Potem tez niezle zdarlem sobie włóknika jak wsunalem kebaba, no ale tez nie moglem sie powstrzymać. To bylo juz jakos 10 dni po operacji wiec myslalem, ze jakos dam I nie rob sobie zabiegu metoda chirurgiczną, czyli skalpelem. Okropienstwo! Jest to najtańsza metoda, najniebezpieczniejsza i bedzie bolało jak cholera. Powodzenia! Ciesze sie, ze bedziesz juz miala to z glowy. Bez migdalkow to zaden refluks ani zepsute zeby nie beda ci straszne, bo jakikolwiek zapach znika od razu po popiciu wodą czy po kromce chleba. Po prostu nie ma sie gdzie utrzymywać. Poza tym, wreszcie mycie zebow bedzie skuteczne i bedziesz juz to robic jedynie w trosce o znac jak poszlo. Pozdrawiam! 9 Odpowiedź przez Kasia85 2019-07-26 15:54:32 Kasia85 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-19 Posty: 2 Odp: Kamienie migdałkowe CzescDopiero przypadkowo zobaczylam Twoja odpowiedz przeczesujac internet:)Ja mieszkam w Uk juz od ponad 14 lat wiec jak wytne to pewnie tu (wiadomo ubezpiecznie zdrowotne, logistyka itd )Miales moze wycinane metoda Biz Act (metoda elekrochirurgiczna) bo rowniez o niej slyszalam? Bylam ostatnio na urlope w Polsce i laryngolog swierdzil ze widzi zlogi pokarmowe w migdalkach i moge je sobie spokojnie wyciac jak mi nic nie pomaga (w sumie to za duzo sposobow walki z tym schorzeniem nie bylo bo co drugi laryngolog mi mieszal w glowie)Rzecz a tym ze tu w szpitalu prywatnym wycinaja metoda zimnej stali, 4 godziny i do domu i mam strachaBylam juz u tylu specjalistow i sama nie wiem na co czekam chyba strach przed operacja to opoznia i bol pooperacyjny. Ale gratuluje ze sie uporales z tym uporczywym schorzeniem Nie wiem po co sie tak rozpisuje w sumie chyba sama siebie namawiam do operacji, sam chirurg mowil zeby wyciac i z glowy bo te migdalki juz mi do niczego potrzebne nie sa Dam znac jak w koncu sie poddam tej operacji Pozdrawiam Kasia Ostatnio edytowany przez Kasia85 (2019-07-26 15:57:15) 10 Odpowiedź przez xasianka 2019-07-31 16:45:46 xasianka Poznający forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2016-02-26 Posty: 31 Odp: Kamienie migdałkowe to trochę przeszłaś, ale najważniejsze, że już jest to za tobą. 11 Odpowiedź przez mrs coffe1 2019-08-28 20:20:59 mrs coffe1 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-08-28 Posty: 1 Odp: Kamienie migdałkowe awielki65 Witam. Chciałabym zapytac, jak sytuacja potoczyła się u Ciebie, czy nadal wszystko jest ok? Gdzie robiłeś zabieg wycinania migdałków, generalnie o wiele rzeczy chciałabym wypytać, ale to takie najważniejsze 12 Odpowiedź przez kamilaa1993 2020-01-22 19:04:05 kamilaa1993 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2020-01-22 Posty: 1 Odp: Kamienie migdałkowe Hej wszystkim! Czy jest tu jeszcze ktoś borykajacy się z tymi okropnymi śmierdzącymi kamieniami migdałkowymi? Ja już nie daje rady, próbowałam wszystkiego ... szczepionki uodparniające, płukanki, pędzlowanie, wyciskanie. Smród nie do zniesienia 13 Odpowiedź przez kingaaa 2021-01-02 02:20:32 kingaaa Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2020-10-16 Posty: 1 Odp: Kamienie migdałkowe Hej! Jak sytuacja wygląda dziś? Czy problem zniknął? 14 Odpowiedź przez Krzysiek444222 2021-02-02 14:22:52 Krzysiek444222 Użytkownik Nieaktywny Zarejestrowany: 2021-02-02 Posty: 1 Odp: Kamienie migdałkowe Wystarczy zaopatrzyć się w narzędzie do usuwania kamieni migdałkowych. Polecam, pół świata korzysta w tym i ja Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Prywatny gabinet otolaryngologiczny prowadzony przez Andrzeja Kozoka mieści się w Krakowie. Początek naszej działalności sięga 1991 roku. Specjalizujemy sięPrzejdź do zawartości WskazaniaDziałaniePoradyDla lekarzyKup# Detryt, „kamienie migdałkowe” – czy można się ich pozbyć?Detryt, znany potocznie pod nazwą „kamieni migdałkowych” to bardzo krępujący problem, który może znaczenie utrudniać kontakty międzyludzkie. Jak go rozpoznać? Czy da się skutecznie pozbyć „kamieni migdałkowych”? Kiedy migdałki mają widoczne wgłębienia, tak zwane krypty, zaczynają się w nich pojawiać grudki w kolorze biało-żółto-szarym, będące głównie zlepkiem resztek pokarmowych. Początkowo nie muszą być wyraźnie odczuwalne. Dopiero po jakimś czasie zaczyna pojawiać się uczucie „ciała obcego”, które zalega w okolicach gardła. Towarzyszy mu bardzo nieprzyjemny zapach z ust. I właśnie ten symptom wywołuje nie tylko dyskomfort psychiczny, lecz także pierwsze reakcje wśród pacjentów - poszukiwanie informacji o tym niezwykle krępującym problemie. Jak pozbyć się detrytu? Większość ludzi bardzo szybko zaczyna samodzielnie usuwać zalegające czopy. Przy pomocy szpatułki lub patyczków higienicznych „wyciskają” odpychającą treść z krypt migdałków. Towarzyszy temu zazwyczaj silny odruch wymiotny, a niekiedy nawet krwawienie, będące efektem podrażnienia migdałków. Jest to jednak dosyć czasochłonne zajęcie, a „kamienie migdałkowe” bardzo szybko się odbudowują. Często polecaną metodą jest kryptoliza, czyli zabieg polegający na zamknięciu krypt migdałków. Jednak nie zawsze jego efekty są zadowalające. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie specjalistycznych preparatów do płukania jamy ustnej i gardła. Jednym z nich jest na przykład Glimbax – roztwór, zawierający w swoim składzie dikflofenak, Jest to substancja działająca przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Dzięki energicznym ruchom, towarzyszącym czynności płukania gardła, łatwiej jest dbać o stan krypt migdałków. Najskuteczniejszą metodą, jednakże inwazyjną, jest usunięcie migdałków. Tak trudną decyzję należy jednak szczegółowo omówić z lekarzem. Pod tym względem systematyczne płukanie jamy ustnej wydaje się prostszym i zdecydowanie łagodniejszym rozwiązaniem. Nawet jeśli nie eliminuje problemu z detrytem na stałe, to jest jednak łatwe do samodzielnego wykonywania, bezbolesne i wolne od takich komplikacji, jakie może nieść chirurgiczne usunięcie migdałków. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Zabiegi laryngologiczne. Istnieje wiele zabiegów laryngologicznych, które są stale ulepszane. O tym, co piszczy we współczesnej laryngologii opowiada specjalista dr Michał Michalik. Lek. Konstanty Dąbski Laryngologia , Sandomierz. 84 poziom zaufania. To nie ropa tylko treść retencyjna w kryptach migdałkowych.napisał/a: ilonkap28 2012-02-03 12:11 Witam,mam pytanie :jak się pozbyć kamieni migdałkowych i wogóle skąd się biorą? cytuj odpowiedz napisał/a: Peter 2012-02-03 14:20 Niestety, ale zasadniczo można się ich pozbyć razem z migdałkami. cytuj odpowiedz
Migdałek gardłowy znajduje się w części nosowej gardła, w pobliżu ujścia trąbek słuchowych. Jego przerost najczęściej jest obserwowany u dzieci w wieku 4 do 6 lat. Objawy powiększenia tego migdałka są ściśle związane z jego lokalizacją. Obejmują: trudności w oddychaniu przez nos. możliwe zaburzenia oddychania w czasie snu.Czym są migdałki i kamienie migdałkowe? W obrębie błony śluzowej gardła znajduje się układ skupisk tkanki chłonnej, powszechnie nazywany pierścieniem gardłowym Waldeyera. Wchodzące w jego skład migdałki, grudki chłonne tylnej ściany gardła oraz pasma boczne tworzą anatomiczny obszar graniczny, łączący układ pokarmowy z układem oddechowym. A ponieważ to newralgiczne miejsce, zwłaszcza migdałki podniebienne oraz migdałek gardłowy, są narażone na działanie wielu niekorzystnych czynników, zarówno zewnątrz-, jak i wewnątrzpochodnych. Migdałki, będąc fragmentem bariery immunologicznej, chronią narządy limfatyczne przed przedostaniem się antygenów z powietrza i pokarmów. To właśnie ze względu na budowę anatomiczną, położenie i funkcję, choroby migdałków, w tym na przykład angina, dotykają wielu ludzi. Czynnikiem sprzyjającym rozwinięciu zmian patologicznych jest z pewnością niedostateczna higiena jamy ustnej. Zalegające w kryptach migdałków resztki pokarmów, obumarłe komórki i inne złogi stają się pożywką dla bakterii i grzybów, aby w końcu stwardnieć, stając się kamieniami migdałkowymi. Tego typu zmiany mogą przybrać rozmaitą postać – od najmniejszych, przypominających ziarnka ryżu, do największych, nawet kilkucentymetrowych czopów. Przeczytaj również: Angina bakteryjna – objawy metody leczenia. Jak rozpoznać rodzaj anginy? Jakie są przyczyny powstawania kamieni migdałkowych? Obecnie patogeneza kamieni migdałkowych nie została do końca poznana. Wiadomo z całą pewnością, że duży udział w powstawaniu debrisu odgrywają brak higieny jamy ustnej oraz nieprawidłowa dieta, które sprzyjają zakażeniu. Uznaje się, że w wyniku nagromadzenia się w kryptach migdałków złogów złuszczonego nabłonka i resztek pożywienia, dochodzi do rozwoju saprofitów – oportunistycznych drobnoustrojów. Bakterie i grzyby saprofityczne odżywiają się martwą materią organiczną, a w wyniku odkładania soli wapnia wywołują proces twardnienia, bezpośrednio prowadzący do powstania kamieni migdałkowych. Kamienie migdałkowe mogą pojawiać się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Większe prawdopodobieństwo zachorowania podejrzewa się u osób, które często, a nawet przewlekle doświadczały zapalenia zatok, gardła i migdałków. Dużym problemem przy tym schorzeniu jest jego nawrotowy charakter – usunięcie kamieni nie oznacza pokonania choroby. Zobacz także: Angina: objawy, leczenie, przebieg, powikłania Jakie są objawy występowania kamieni migdałkowych? Pierwszym niepokojącym objawem jest zwykle ból gardła i problemy z przełykaniem pokarmów. Wyraźnym sygnałem, mogącym świadczyć o pojawieniu się kamieni migdałkowych, jest fetor ex ore, nieprzyjemny zapach z ust, silniej odczuwany zwykle przez osoby z otoczenia niż samego chorego. Jeszcze inną charakterystyczną dolegliwością jest uczucie zalegania czegoś w gardle. W badaniu przedmiotowym kamienie migdałkowe dają się zauważyć, jako zwapnienia na migdałkach lub białe czy też żółte czopy różnej wielkości. Kamienie mogą występować pojedynczo lub mnogo, łącząc się w skupiska. Ponadto częstym objawem klinicznym jest zaczerwienienie i obrzęk migdałków, zdarza się, że tym dolegliwościom towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych. Chociaż kamienie migdałkowe są charakterystyczne, dzięki czemu łatwe do rozpoznania, nie zawsze udaje się je dostrzec. Dlatego też w wielu przypadkach niezbędne okazuje się rozszerzenie diagnostyki o badanie obrazowe – tomografię komputerową (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI). Czy kamienie migdałkowe są groźne? Kamienie migdałkowe rzadko powodują miejscowy stan zapalny migdałków. Zdarza się, że wypadają samoistnie w trakcie kaszlu bądź płukania jamy ustnej, ale nie wiąże się to z żadnym ryzykiem. Generalnie ta przypadłość nie jest niczym groźnym, choć z pewnością wymaga leczenia. Bagatelizowanie może prowadzić do rozwoju poważniejszych, przewlekłych chorób. Jak leczyć kamienie migdałkowe? Mimo tego, że jest wiele sposobów na usunięcie kamieni migdałkowych, ich skuteczne wyleczenie nie jest już takie proste. Trudność leczenia wynika przede wszystkim z nawrotowego charakteru detrytu, który zaczyna się samoistnie odnawiać po 1-20 dniach po usunięciu. Obecnie nie ma terapii, która pozwoliłaby definitywnie pokonać źródło tego problemu. Pewnym rozwiązaniem jest laserowe zamknięcie krypt migdałkowych (kryptoliza/waporyzacja), jednak nie daje gwarancji, że objawy miną bezpowrotnie. Bardzo skuteczny jest zabieg chirurgicznego wycięcia migdałków – tonsillektomia, aczkolwiek to rozwiązanie radykalne, które wykonuje się ze ściśle określonych wskazań, gdyż niesie nieodwracalne dla całego układu skutki – np. osłabienie odporności. Generalnie najważniejsze miejsce w leczeniu kamieni migdałkowych zajmuje codzienna higiena jamy ustnej. Takie doraźne działanie może skutecznie hamować proces tworzenia się zwapnionych czopów i związanych z nimi objawów. Bardzo pomocnym działaniem jest płukanie gardła płynem bakteriobójczym – może to być zarówno gotowy produkt apteczny, jak i przygotowany w domu: napar ziołowy z szałwii, rozwodniony ocet winny, roztwór wody z solą, roztwór wody utlenionej (choć tu należy uważać, aby nie podrażnić śluzówki). Warto także rozważyć zakup irygatora. Dobrym sposobem na to, jak usunąć kamienie migdałkowe, jest użycie szpatułki, dzięki której można mechanicznie pozbyć się grudek. To z pewnością praca żmudna i monotonna, ale z pewnością efektywna. Trzeba tu podkreślić, że o ile mniejsze, niedające zbyt nasilonych objawów kamienie migdałkowe pozwalają się skutecznie pokonać domowymi sposobami, te większe powinny być raczej usuwane laserowo – tylko taki zabieg umożliwia dokładne pozbycie się zalegających w wąskich kryptach złogów. Chociaż kamienie migdałkowe są schorzeniem nieprzyjemnym, przede wszystkim ze względu na związaną z nim halitozę, istnieją sposoby pozwalające mu skutecznie przeciwdziałać. Należy jednak pamiętać, że pierwszym krokiem leczenia zawsze powinna być konsultacja ze specjalistą – w przypadku kamieni migdałkowych z laryngologiem. Tylko lekarz jest w stanie trafnie zdiagnozować chorobę – a zdarza się, że debris bywa mylony z anginą, wymagającą już podania antybiotyku – i zlecić najlepsze w danym przypadku leczenie. Zobacz również: Ból gardła – rodzaje stanów zapalnych gardła, jak uśmierzyć ból?
U dzieci i dorosłych, którzy nie zostali zaszczepieni, ból gardła bywa jednym z pierwszych objawów odry, ospy lub krztuśca. Jeśli ból gardła utrzymuje się dłużej, a towarzyszy mu obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach i pachwin oraz powiększone migdałki z białymi plamami, przyczyną może być mononukleoza zakaźna spowodowana